Genieten

Het is een mooie avond voor een kleine wandeling in de Onlanden vlakbij de stad Groningen. Het is stiller als anders, de grote groep vogels die ik er vaker tegenkwam zijn vertrokken. Op het pad wat steeds smaller wordt pluk ik wat munt voor een kopje thee als ik straks thuis ben. De luchten zijn prachtig, dankzij de wolken die stil boven het landschap hangen. De bramen zijn hier nog niet rijp. Ze hebben nog wel een paar dagen zon nodig. Vorige week al een aantal potjes bramenjam gemaakt, net als frambozen-wijnbessensaus. Op de terugweg nog even langs de kleine gezellige buurtwinkel, waarna ik huiswaarts keer. Corona of zorgen over coronaregels spelen geen rol hier. Het is alsof de tijd een sprong heeft gemaakt de laatste weken en regelwereld er niet meer is. Ik wil niet een 'regelleven' waarin alles van a tot z is beschreven hoe nu te leven. Dat is een zot leven. Er moeten mogelijkheden zijn om te blijven Leven. En daar ben ik naar op zoek gegaan. Er zijn andere belangrijke dingen die aandacht vragen en de gedichten voor steun en troost zijn opgeschreven en doen hopelijk hun werk straks. .

Er komt een volgend boek. Het speelt ook in deze tijd en gaat over genieten. Ik kan niet wachten tot het af is en zou graag de titel verklappen. Het laat ook een donkere zijde zien want dat is ook realiteit.
Dichten lukt niet zo goed nu. Wat nu helpt is simpel leven. Alles zelf maken, ruilen, buiten slapen en genieten van familie en vrienden. In mijn tweede boek deel ik ruimhartig over het Grote Genieten. Manieren om niet gemangeld te worden door alles wat er gebeurt. Hopelijk wordt het uitgegeven en is de tijd dan anders dan nu. Dan is het een boek vol inspiratie voor na een crisis. En een boek met inzichten die uit mijn ziel ontsproten. Misschien is wat ik schrijf wel onze toekomst. Simpelheid in verbinding.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen



Weinig woorden zeggen vaak het meest

Dichtvakantie opent

Transformatie

Een heuglijke dag

Open kerken